به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، دومین نشست از نمایش مجموعه سخنرانی‌های استاد انصاریان  به سخنرانی وی  در دهه سوم ماه صفر اختصاص داشت که با موضوع ضرورت احترام فرزندان به والدین و همچنین فهم و درک از قرآن کریم بود.

احترام و احسان به والدین با هر دینی واجب است

استاد انصاریان در سخنرانی دهه سوم ماه صفر اظهارداشت: بر فرزندان تمام پدر و مادرها با هر دینی و هر روشی که دارند واجب است به آنها احسان کنند.

این مفسر، محقق و پژوهشگرعلوم قرآنی در پاسخ به اینکه باید به چه پدر و مادری احسان کنیم؟ اظهارداشت: بر فرزندان تمام پدر و مادرها با هر دینی که دارند، با هر روشی که دارند، با هر اعتقادی که دارند، واجب است به آنها احسان کنند؛ البته بار بسیار سنگینی است، ولی طاقتش را به ما داده که این بار تکلیفی را تحمل کنیم و به همه طاقت داده است. قرآن توجهی ندارد که پدر و مادر اهل کجاست و چه می‌کند، دین دارد یا ندارد، شیعه هست، سنّی هست، یهودی هست، مشرک هست، کافر یا مخالف با پروردگار هست.

استاد انصاریان بیان داشت: پسر متوکلی که جلوی زائران قبر ابی‌عبدالله(ع) را چندسال گرفت و بسیار هم سخت‌گیری کرد، یک آدم خوبی بود، پیش امام هادی(ع) آمد و گفت: یابن‌رسول‌الله! به این دلیل (دلیلش را گفت و من نمی‌خواهم بگویم) پدر من واجب‌‌القتل است، به من اجازه می‌دهید که او را بکشم؟ فرمودند: هرگز به تو اجازه نمی‌دهم، او را یکی دیگر بکشد، اما تو نه، به تو اجازه نمی‌‌دهم!

امام حسین(ع) در صفات، اوصاف و کمالات جلوه‌گاه تام خداوند است

این محقق  و پژوهشگر قرآنی گفت: با توجه به آیات قرآن، انسانِ جمع‌الجمع «ابی‌عبدالله‌ الحسین(ع)» است، خداوند در آیات متعددی اشاره دارد که اگر می‌خواهید من و کمالات من را ببینید، حسین(ع) را ببینید.

استاد انصاریان که در حسینیهٔ بنی‌الزهرا(س) سخنرانی فرمودند، اظهارداشت: به ‌طور یقین بخش عمده‌ای از آیات کتاب خدا را جز با کمک پیغمبر و ائمهٔ طاهرین(ع) نمی‌فهمیم؛ این حقیقت را صاحب قرآن در آیات متعددی متذکر شده و فرموده «یعلمهم الکتاب والحکمه»، شما به معلمِ قرآن نیاز دارید.

فهم قرآن کار هر کسی نیست

وی فهم قرآن توسط هر شخصی را ناممکن دانست و افزود: قرآن مجید جلوهٔ علم بی‌نهایت حق، جلوهٔ رحمت حق، جلوهٔ احسان حق است و کتاب آسانی نیست که هرکسی در حوزه‌ها و در دانشگاه‌ها به مقامات عالی علمی برسد، بتواند بفهمد؛ وقتی قرآن مجید می‌فرماید: «یعلمهم الکتاب»، بدین معناست که کل شما به معلم نیازمند هستید.

معلم انسان‌ها برای فهم قرآن کیست؟

استاد انصاریان گفت: آیهٔ پانزدهم سورهٔ مبارکه احقاف نزدیک به دوازده حقیقت را بیان کرده است، به قول ما طلبه‌ها ضمائر آیات این آیه شریفه مفرد است و نشان می‌دهد که سخن وجود مقدس پروردگار دربارهٔ یک فرد است؛ البته آیهٔ بعد - یعنی آیهٔ شانزدهم - سایه‌ٔ مطلب را روی جمع می‌برد و علت هم دارد، علت آن این است که در آیهٔ دوم - یعنی شانزدهم که به آیهٔ اول اتصال دارد - آن شخص آیهٔ اول، در این یک کلمه داخل نیست، ولی بقیه هستند؛ ما آیه را می‌خوانیم، معنی می‌کنیم، معنی آن را هم می‌فهمیم، اما آنچه که برای ما در آیهٔ پانزدهم صددرصد مجهول است، این است که این آیه دربارهٔ چه‌کسی حرف می‌زند؟

وی اظهار کرد: آن شخص در علم خدا بوده و خداوند آیه را برای او نازل کرده، پیغمبر و ائمه(ع) این شخص را به ما معرفی می‌کنند؛ اگر ما به‌دنبال پیغمبر و ائمه(ع) نرویم، آن شخصی که محور آیه است، اصلاً شناخته‌ شده نخواهد شد؛ یعنی تا قیامت هم معطل شویم، نمی‌فهمیم این شخص کیست که این‌قدر پروردگار روی آن سرمایه‌گذاری کرده است. این آیهٔ پانزدهم در آیات قرآن نمونه ندارد و همین یک آیه است و معلوم می‌شود شخصی که محور این آیهٔ شریفه است، شخص خاصی است که این‌قدر پروردگار مهربان عالم برای او مایه گذاشته است.

استاد انصاریان به تبیین و تشریح این آیه پرداخت و گفت: آیه با این جمله شروع می‌شود: «ووصینا الانسان بالوالدین احسانا»، این انسان در این آیه همان یک‌نفر است و مراد همهٔ انسان‌ها نیستند؛ سفارش پروردگار به احسان پدر و مادر در سورهٔ اسراء و لقمان به همهٔ انسان‌هاست، ولی در این آیهٔ شریفه سفارش به یک‌نفر است و آن یک‌نفر هم در احسان به پدر و مادر معجزه کرده؛ اما این انسان نه به ‌معنای همهٔ انسان‌هاست، چون تمام ضمائر آیه به این انسان مفرد برمی‌گردد؛ اما در سورهٔ اسراء می‌بینیم که می‌فرماید: «وَقَضیٰ رَبُّک أَلاّٰ تَعْبُدُوا إِلاّٰ إِیٰاهُ وَبِالْوٰالِدَینِ إِحْسٰاناً» ﴿الإسراء، 23﴾ بر همهٔ شما واجب است، خدا را بپرستید و بر همه واجب است که به پدر و مادر احسان کنید.

انتهای پیام   313/17